Seyir Defteri
“Sinema salonları 1 Temmuz’da açılıyor” deniyor. Peki salgın sürecinde devletten ciddi anlamda bir destek görmeyen, açtıkları kampanyalarla ayakta durmaya çalışan bağımsız sinemalar için bu ne anlama geliyor? İzmir, Kars ve İstanbul’un ‘kapısı sokağa açılan’ sinemalarına bağlandık.
Kazım Kızıl, baskılara rağmen kamerasını elinden bırakmayanlardan. Ali İsmail Korkmaz’ın annesi Emel Korkmaz’ı anlatan yeni belgeseli Emel Anne ile Fasikül Gösterimleri’ne konuk olan Kızıl’la acının dönüşümü ve kameranın gücü üzerine bir sohbet.
Yıldız Teknik Üniversitesi Sinema Kulübü, içinde bulunduğumuz dönemin en faal sinema kulüplerinden. Üstelik sansürün en karanlık yüzlerinden biriyle karşı karşıyalar. Üniversite sinema kulüplerini bir araya getirme yönündeki çabaya da öncülük eden kulübün üyeleriyle buluştuk.
10. Hangi İnsan Hakları Film Festivali kapsamında Altyazı Sinema Derneği’nde bir atölye gerçekleştiren Fatih Pınar, fotoğraftan videoya, seslerden hikâyelere uzanan yolculuğunu anlattı.
Boğaziçi Üniversitesi Sinema Kulübü diğer birçok üniversite sinema kulübünün aksine sansüre maruz kalmasıyla değil, bilet fiyatlarına yapılan zamma karşı gerçekleştirdiği kampanyayla gündeme geldi. 2015’te SineBU’nun açılmasıyla birlikte üye sayısı gitgide artan ve aktif kimlik kazanan Bü(s)k’ün üyeleriyle bir araya geldik, mücadeleyi ve geleceği konuştuk.
İmajlar üzerine düşünmek… Arşivlerdeki kayıtları müzelik ölü nesneler olmaktan çıkarıp mücadeleye katmak… Artıkişler bu gibi can alıcı meseleler üzerine eylem üreten ve fikir emeği veren bir kolektif. Üyelerinden Alper Şen’le, katman katman açılan, yoğun bir muhabbet…
On yıl kadar önceydi, Kars’ta bir grup insan bir araya geldi. “Bu filmleri şehrimizde görmek istiyoruz” diyerek örgütlendiler. Kars Sinema Topluluğu ve izinden giden Lüleburgaz Sinema Topluluğu yıllardır bağımsız sinemayı kentlerine getiriyor. Peki bu nasıl oluyor? Kendilerinden dinleyelim.
Altyazı Fasikül toplu gösterim serisine Ekim ayında Reyan Tuvi filmleriyle başladı. Çektiği üç belgeselde Türkiye’de hâlâ tabu olarak görülen meselelerin iç yüzünü gözler önüne seren yönetmenle yaptığımız söyleşi ‘Türkiye’de belgesel yapmak’ konusunda ipuçlarıyla dolu.
Mayıs ayında Oberhausen Kısa Film Festivali’nde Alexander Sokurov’un erken dönemine ait on bir film gösterildi. 1978-1995 yılları arasında çekilmiş ve bir kısmı Sovyetler Birliği’nde sansürlenmiş olan bu filmler, sanatçı, devlet ve sansür mekanizmaları arasındaki ilişkiye dair birçok şey söylüyor.
